Rozwój aparatury laboratoryjnej umożliwił precyzyjne badanie składu jakościowego i ilościowego związków czy mieszanin oraz ich struktury przestrzennej.

Przyrządy optyczne używane w pracowniach analitycznych

Spektrograf

R. Fuess, Steglitz, Berlin, ok. 1920-30

Przyrząd do rejestracji obrazu widma promieniowania elektromagnetycznego badanej substancji, wywoływanego w celu określenia jej składu jakościowego i ilościowego. Obecnie zastąpiony przez spektrometry podłączone do komputera, pozwalające na cyfrowy zapis obrazu widma.

Przekazany z Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii UJ

fot. Grzegorz Zygier

 

 

 

Carl Zeiss, Jena, lata 1950

Przyrząd do rejestrowania obrazu widma promieniowania elektromagnetycznego badanej substancji, wywoływanego w celu określenia jej składu jakościowego i ilościowego. Obecnie zastąpiony przez spektrometry podłączone do terminalu komputera, pozwalające na zapis cyfrowy obrazu widma.

Obiekt przekazany z Zakładu Mineralogii, Petrologii i Geochemii UJ

fot. Grzegorz Zygier

Spektropolarymetr

 

 

R. Fuess, Steglitz, Berlin, I poł. XX w.

Przyrząd służący do pomiaru kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła w zależności od długości fali. Służy do określania struktury przestrzennej molekuł w roztworze

Przekaz z Katedry Biochemii Lekarskiej UJ

fot. Grzegorz Zygier

 

 

 

 

 

Fotometr płomieniowy

 

Carl Zeiss, Jena, ok. 1960

Przyrząd do oznaczania zawartości jonów sodu, wapnia lub potasu w roztworach poprzez spalanie badanego roztworu rozpylanego w płomieniu palnika. Badanie polega na pomiarze prądu wzbudzanego w fotoogniwie przez emitowane światło, przechodzące przez system filtrów absorbujących. Metoda opracowana przez Wolfganga Schuhknechta w 1937 roku. Przyrząd przedstawiony na dwóch zdjęciach.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fotometr płomieniowy - tablica

 

przekaz z Instytutu Chemii UJ

fot. Grzegorz Zygier

 

 

 

 

 

 

 

 

Refraktometr

 

Czechosłowacja, ok. 1960 r.

Przyrząd do oznaczania współczynnika załamania światła w roztworach, co pozwala m. in. określić stężenie substancji. Obecnie używa się refraktometrów cyfrowych, wymagających próbek o małych objętościach, nawet 1 mm3.

fot. Grzegorz Zygier